Wynik testu Enneagram – Czwórka

„Kiedy rozpoznałam swój typ Enneagramu, nagle wszystko stało się jasne! Odkryłam, że moje wymagania co do siebie, ludzi i świata są tak wygórowane, że nie sposób im sprostać. Nazwanie tego, co mną kieruje, pozwoliło mi na urealnienie tych oczekiwań. Nie, nie obniżyłam swoich standardów – wysoka jakość wciąż jest wpisana w moje DNA, ale zobaczenie pełnego spektrum mojej osobowości sprawia, że dziś lepiej zarządzam sobą i swoimi celami. Przestałam się biczować i gnębić – wiem, że zawsze znajdę coś lub kogoś, kto będzie lepszy, doskonalszy, bardziej „nadający się” do tego, czego ja pragnę. Dziś jednak nie pozwalam, aby to mnie hamowało. Ruszyłam naprzód, bo nie tylko wiem, ale rozumiem i akceptuję, że WSZYSTKO co mnie powstrzymuje, jest tylko w mojej głowie, a źródłem obaw są fałszywe przekonania. Dziś nie pozwalam im kierować moim życiem!”

Anna

„Kiedy dowiedziałam się, że moim „szczęśliwym numerkiem” w Enneagramie jest 4, czyli Tragiczny Romantyk, byłam początkowo wręcz oburzona. No bo jak to? Przecież to nie ja! Jestem już taka świadoma! Ale kiedy przyszła gotowość, aby zagłębić się w to, jakie wyzwania, lekcje, lęki i pragnienia związane są czwórką, zdałam sobie sprawę – że to naprawdę ja. Miałam wrażenie, jakby ktoś mnie odczytał od „a” do „z”. Praca z Enneagramem była dla mnie jednym z ważniejszych doświadczeń w życiu. Pomogło mi to zmienić system moich przekonań, wyzwolić się z ograniczających schematów, poznać siebie lepiej i bardziej – w autentyczności – i w końcu, naprawdę zmienić swoje życie. Doświadczam więcej i uzdrowiłam to, co tak długo wołało o uwagę. Zaczęłam tworzyć bardziej satysfakcjonujące relacje, pozbawione dawnego schematu. Zmieniła się moja perspektywa patrzenia na siebie, świat oraz na emocje. Wdzięczność ogromna – bo to naprawdę, odmieniło mnie i pozwoliło być tutaj bardziej. Dziękuję. „

Sandra

” Znajomość mojego typu Enneagramu zmieniła moje życie, zabrała mnie naprawdę głęboko, najgłębiej, jak dotąd, na mojej osobistej drodze rozwoju niż jakiekolwiek inne narzędzie, z którego korzystałam wcześniej. Co więcej, wciąż mi towarzyszy i pozostaje dla mnie mapą w dotarciu do tego, kim naprawdę jestem. 

Nie wiemy, czego nie wiemy. A świadomość jest kluczem. 

Enneagram to świadomość tego, gdzie jest mój potencjał, ale jednocześnie informacja, gdzie działam na autopilocie i co się dzieje kiedy pozwalam autopilotowi całkowicie przejąć kontrolę. 

Kiedy jestem świadoma mojej osobowości, mogę świadomie wybrać działanie i pozostając w uwazności nie wybierać automatycznego pilota, który działa zgodnie z moimi nawykowymi wzorcami, które zostały stworzone, aby mnie chronić. Widzę swój potencjał rozwoju, a także destrukcyjne nawyki mojej osobowości – i mam wybór, w jaki sposób będę działać. 

Znajomość mojego typu i jego pozytywnych i negatywnych cech,  pomogła mi zrozumieć siebie, ale i być bardziej współczującym i wyrozumiałym dla innych. 

Ale, dziś wiem też, że znajomość liczby nie wystarczy. To pułapka, w którą ludzie wpadają w przypadku innych testów osobowości, także Enneagramu: wynik staje się etykietą dla siebie w postaci „taki właśnie jestem”. Jeśli Enneagram jest właściwie rozumiany, mówi: „są to wzorce, w które się wplątujesz, z których możesz wyrosnąć”. Mówiąc dokładniej, wyrastamy ze sposobów, w jakie sami siebie sabotujemy, jednocześnie stajemy się coraz bardziej zdolni do uzyskiwania dostępu do naszych mocnych stron typu i wydobywania ich w pełniejszy sposób.

 Enneagram to naprawdę GENIALNY system. Nie zdajemy sobie sprawy z daru, który jest nam oferowany. Bez znajomości Enneagramu nasza struktura ego jest dla nas niewidoczna. To tak jak z okularami na twarzy – nie widzisz tego, widzisz przez to! Co gorsza, struktura ego ma plan, aby tam pozostać – przetrwać. To, co robi Enneagram, to: „hej, czy zdałeś sobie sprawę, że nosisz okulary? Pozwól, że ci je zdejmę i pokażę ci, co miałeś na sobie. Wiesz, że nie musisz ich nosić cały czas. To jest niesamowite!  Enneagram, to klucz do wolności. Po drugiej stronie naszego samouwięzienia w ego znajduje się świeże powietrze, którym pragniemy oddychać.”

Ewelina