JEDYNKA udoskonala świat. Wie, co nie działa w nim tak, jak powinno. Ma silny moralny kompas i podejmuje etyczne działania zmierzające do pozostawienia świata lepszym niż ten, który zastała. Intuicyjnie wie, co jest dobre, a co złe. Nie idzie na kompromisy – jest gotowa walczyć o to, co słuszne i sprawiedliwe. Kiedy jej tożsamość jest zdrowa, potrafi zaakceptować pewne niedoskonałości procesu w dążeniu do obranego celu. Natomiast pogrążona w swoim cieniu, całkowicie wycofa się z działania dotąd, dopóki nie będzie mieć absolutnej pewności, że wszystko, z czym jest związana, jest perfekcyjne.

JEDYNKA stale dąży do rozwoju. Jej myśli i działania skoncentrowane są na ciągłym doskonaleniu – siebie samej, innych ludzi czy swojego otoczenia. W każdym z nas mieszka wewnętrzny krytyk – cichy głos, który stale poddaje ocenie nasze działania oraz ich rezultaty. W przypadku Jedynek wewnętrzny krytyk nie szepcze do ucha, ale wykrzykuje przez megafon, wytykając każdy najmniejszy błąd czy niedociągnięcie. Jest niezwykle czujny, nieustannie aktywny i bezwzględny w swojej surowej ocenie. Jedynkom często towarzyszy poczucie wstydu. Źródłem tego wstydu jest właśnie szydzący, okrutny głos krytyki rozbrzmiewający w ich głowach. 

JEDYNKA obawia się uzyskać nieprzychylną ocenę. Skrupulatnie stara się uniknąć popełnienia błędów, a jeśli takie się zdarzą – natychmiast próbuje je skorygować. Czuje się bezradna i zawstydzona, kiedy ktoś “przyłapie” ją w chwilach, w których jest daleka od swojego własnego ideału. W dzieciństwie Jedynka odczuwała silną presję, aby być “grzecznym dzieckiem”. Nie chciała sprawiać nikomu kłopotu, przysparzać zmartwień. Zawsze odpowiedzialna, obowiązkowa, sumienna i pilna żyła w nadziei, że będąc idealną, zasłuży w końcu na upragnioną miłość / uwagę / docenienie ze strony najbliższych. 

JEDYNCE bardzo trudno jest odprężyć się i odpocząć. Jej potrzeba ciągłego doskonalenia siebie i świata sprawia, że zawsze znajduje sobie zajęcie, które wyda jej się bardziej pożyteczne od regeneracji własnych zasobów. Oprócz popełnienia błędu i bycia skrytykowaną, Jedynka obawia się tylko jednej rzeczy – zmarnowania czasu. Z drugiej strony, kiedy nie ma pewności co do tego, że jej kompetencje są wystarczające, odkłada wykonanie zadań lub podjęcie decyzji, angażując się w aktywności zastępcze.